prolog

Dźwięk dzwonka niósł się echem po pustej klatce schodowej, za każdym razem, gdy wciskała przycisk. Słyszała zniecierpliwione pomrukiwania zza drzwi, szelest, aż w końcu szczęk otwieranego zamka.

Spontaniczne decyzje miały to do siebie, że człowiek nie był w stanie się przygotować na ich konsekwencje.

Drzwi otworzyły się powoli i stanął w nich średniego wzrostu młody mężczyzna. Przetarł oczy i spojrzał na niechcianego gościa. Wpatrywał się w nią przez dłuższy czas, zupełnie nie reagując na jej machanie. Zniecierpliwiona warknęła i uderzyła go lekko w ramię. Zamrugał kilkakrotnie i spojrzał na nią zdezorientowany, jakby nie był do końca pewien, czy sytuacja, w której się znalazł jest rzeczywista.

- Agata? - wyszeptał, wyciągając do niej rękę. Jeszcze zanim zdołał jej dotknąć, cofnął swoją dłoń, a na jego twarzy pojawił się grymas.

- We własnej osobie.